Καλώς ήρθατε : ΚΟΛΩΝΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Το site αυτό δημιουργήθηκε από μια ομάδα ανθρώπων που αγαπούν τον Κολωνό έχουν βιώματα σε αυτόν και θέλουν να μεταδώσουν τις γνώσεις τους (βιωματικές και ιστορικές ) στις νεότερες γενεές.

Ο Κολωνός και φυσικά και η Ακαδημία Πλάτωνος (που είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη  ιστορικά και γεωγραφικά μαζί) είναι από τις πιο παλιές και παγκοσμίως γνωστές γειτονιές της Αθήνας.

Πριν ξεκινήσουμε τις αναδρομές μας στο πρόσφατο παρελθόν (πρόσφατο σχετικά με την ιστορική ηλικία του Κολωνού) θα κάνουμε μια σύντομη περιγραφή της αρχαίας  ιστορίας του.

Ο αρχαίος Κολωνός βρίσκονταν βόρεια του Δίπυλου  2 περίπου χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας. Ονομάζονταν  Ίππιος Κολωνός από τον ναό του Ιππίου Ποσειδώνα (υπήρχε και εκτροφή αλόγων στην περιοχή) .Ο ναός και το μεγάλο άγαλμα του Ποσειδώνα καταστράφηκε από τον Αντίγονο Γονατά το 265 π.X .Υπήρχαν και άλλα ιερά στην περιοχή όπως το τέμενος των Ερινυών ,ο ναός της Ιππίας Αθηνάς ,ο τάφος του Οιδήποδα , του Θησέα ,Πειρίθου και Άδραστου. Ο δήμος του Κολωνού είχε πάρει το όνομα του από τον μυθικό ήρωα Κολωνό  και κατοικούνταν από την Λεοντίδα Φυλή. Σύμφωνα με την μυθολογία εκεί βρισκόταν σπήλαιο όπου από την <<χαλκόπουν οδόν >> οδηγούσε στον Άδη. Απ΄εκεί οδήγησε ο Πλούτωνας  την Περσεφώνη στο παλάτι του. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι εκτός από τον Ιππίο Κολωνό υπήρχε και ο αγοραίος Κολωνός στην αρχαία αγορά (ο σημερινός λόφος του Θησείου).

Στην  Αθηναίων Πολιτεία του Αριστοτέλη (ΚΘ, 2) αναφέρεται ότι η Εκκλησία του Δήμου συνήλθε στον Κολωνό , σε μικρή απόσταση από τα τείχη της πόλης. Δεν υπάρχει σαφής εξήγηση γιατί προτιμήθηκε αυτός ο τόπος. Ίσως για να είναι μικρός ο αριθμός των πολιτών , εξαιτίας του περιορισμένου χώρου, και έτσι, να μη προκληθούν αντιδράσεις.

Πολλοί συνέδεσαν το όνομά τους με τον Κολωνό . Πρώτος απ’ όλους  ο μεγάλος τραγικός ο Σοφοκλής  με το έργο του <<Οιδίπους επί Κολωνώ >> έκανε γνωστό το όνομα του Κολωνού σε όλο τον κόσμο. Ας σημειώσουμε εδώ ότι ο Σοφοκλής γεννήθηκε και πέθανε στον Κολωνό. Αλλά και οι Μέτων και Φατινός αστρονόμοι του 5^ου π.Χ. αιώνα έκαναν αστρονομικές παρατηρήσεις από τον λόφο του Κολωνού. Επίσης ο φιλόσοφος Δημώναξ τον 2^ο π.Χ. αιώνα περιγράφει με τα καλλίτερα λόγια το περιβάλλον του Κολωνού.

Κατά την πιο πρόσφατη εποχή πολλοί ξένοι περιηγητές επισκεφθήκαν και έγραψαν για την περιοχή του Κολωνού. Ο Λούντβιχ Ρος στα 1832-33, ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν  το 1841, η Κριστιάνα Λυτ που έμεινε  στην Αθήνα τον καιρό του Όθωνα.

 

Σήμερα επάνω στον λόφο του Κολωνού ευρίσκονται δυο μνημεία . Το ένα είναι ο τάφος του φιλέλληνα Γερμανού αρχαιολόγου  Καρόλου Μύλλερ (1797-1840) με επιτύμβια στήλη που καταλήγει σε ανθεμωτή διακόσμηση έργο του Δανού αρχιτέκτονα Κρίστιαν Χάνσεν .

Το άλλο μνημείο είναι του επίσης φιλέλληνα και αρχαιολόγου Καρόλου Λενορμάν (1802-1859).Η επιθυμία του οποίου ήταν όταν πεθάνει να ταφεί δίπλα στον Πλάτωνα στην περιοχή του Κολωνού. Έτσι το δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας φροντίζει να τοποθετηθεί η καρδιά του  σε μαρμάρινη λουτροφόρο υδρία  με χαραγμένη την κεφαλή του Λενορμάν στην μπροστινή της όψη. Τα αποκαλυπτήρια έγιναν από τον δήμαρχο Γ.Σκούφο το 1860.Επειδή όμως το μνημείο ήταν εμφανές από μακριά έγινε ιδανικός στόχος για σκοποβολή από πολλούς με αποτέλεσμα σύντομα να καταστραφεί. Ο Δήμος ευρέθηκε στην ανάγκη να το αντικαταστήσει  με νέο το 1936 έργο του Έλληνα γλύπτη Μιχάλη Τόμπρου.

 

 

Ακαδημία Πλάτωνα : χώρος που ευρίσκεται πολύ κοντά στον Κολωνό προς την ΝΑ πλευρά του. Το όνομα Ακαδημία το έλαβε από τον μυθικό ήρωα Ακάδημο. Στο χώρο αυτό αρχικά υπήρχαν 12 ελιές που τις θεωρούσαν ιερές και πίστευαν ότι προέρχονταν από την ιερή ελιά της Ακρόπολης .Ολόκληρη η περιοχή ήταν αφιερωμένη στην θεά Αθηνά. Ο Ίππαρχος αδελφός του τυράννου Ιππία περιέκλεισε τις ιερές ελιές μαζί με το μικρό άλσος που υπήρχε με τείχος. Ο δρόμος που ένωνε την Ακαδημία με την αρχαία Αθήνα ήταν το <<Δημόσιο Σήμα >> . Ένας δρόμος 1478 μέτρων που ξεκινούσε από το Δίπυλο του Κεραμικού και τελείωνε στην είσοδο της Ακαδημίας . Στις δύο πλευρές του δρόμου υπήρχαν καλαίσθητοι τάφοι επιφανών Αθηναίων, ηρώων που είχαν σκοτωθεί σε διάφορους πολέμους. Στη είσοδο της Ακαδημίας υπήρχε βωμός αφιερωμένος από τον στρατηγό Χάρμο ,φίλο του Ιππία , στον Έρωτα .Αυτός ήταν και ο πρώτος βωμός αφιερωμένος στον φτερωτό θεό. Υπήρχαν  και άλλοι βωμοί μέσα στο άλσος της Ακαδημίας όπως των Μουσών, του Ερμή , της Αθηνάς και του Ηρακλή .

Δημιουργήθηκε λοιπόν ένα άλσος με σκιερά δρομάκια , δένδρα, βωμούς χώρους όπου γυμνάζονταν   οι νέοι και οι φιλόσοφοι δίδασκαν. Αυτός όμως που λάμπρυνε με την παρουσία του την Ακαδημία ήταν ο Πλάτωνας. Ο φιλόσοφος άρχισε να διδάσκει το 388 π.Χ. όταν γύρισε από την Σικελία. Ο Πλάτων ίδρυσε την φημισμένη του σχολή στην περιοχή μεταξύ της Ακαδημίας και του Ιππίου Κολωνού. Το 86 π.Χ.  ο Ρωμαίος στρατηγός Σύλλας έκοψε όλα τα δένδρα της Ακαδημίας για να κατασκευάσει πολιορκητικές μηχανές. Οι Αθηναίοι όμως σιγά σιγά τα αποκατέστησαν ξανά. Το άλσος ,το γυμνάσιο , οι σχολές και τα άλλα ιδρύματα γύρω  από τον περίβολο έδωσαν στην περιοχή μεγάλη πνευματική  και αθλητική διάσταση. Η ακμή τους έφθασε στο αποκορύφωμά της την  εποχή του αυτοκράτορα Ιουλιανού. Ο ιερός αυτός χώρος έγραψε ιστορία χιλίων χρόνων. Επηρέασε και επέδρασε  στα πολιτικά φιλοσοφικά ,κοινωνικά και οικονομικά πράγματα μέχρι το 529 μ.Χ. Τότε ο αυτοκράτωρ Ιουστινιανός έκλεισε όλες τις φιλοσοφικές σχολές συμπεριλαμβανομένης και της Ακαδημίας. Οι φιλόσοφοι και οι μαθητές εκδιώχτηκαν τα δένδρα κόπηκαν τα ιερά καταστράφηκαν. Η λάσπη από τον παρακείμενο ποταμό Κηφισό βοήθησε την λήθη .

Η ανακάλυψη από Γερμανούς αρχαιολόγους κομματιών του Δημοσίου Σήματος και οι μαρτυρίες των αρχαίων συγγραφέων οδήγησαν τον Παναγιώτη Αριστόφρωνα ( αρχιτέκτονα από την Αίγυπτο με μεγάλη περιουσία) ,να συμπεράνει την θέση της Ακαδημίας Πλάτωνος-της οποίας άλλωστε το όνομα διατηρήθηκε δια μέσου των αιώνων ως Καθήμεια. Άρχισε λοιπόν ο Αριστόφρων να αγοράζει οικόπεδα και σπίτια και να προβαίνει σε ανασκαφές. Η προσπάθεια αυτή είχε επιτυχία και έφερε σε φως μεγάλο μέρος του ιερού χώρου της Ακαδημίας . Οι ανασκαφές διακόπηκαν το 1940 λόγω του Β Παγκοσμίου πολέμου  και συνεχίσθηκαν το 1955 . Βρέθηκαν υπολείμματα ενός μικρού σπιτιού με αψίδα της πρώιμης Ελλαδικής εποχής. Ο αρχαιολόγος Κ. Σταυρόπουλος υποστήριξε ότι ήταν το σπίτι του Ακάδημου. Το σπίτι αυτό κτίσθηκε γύρω στο 2300π.Χ. Στη νότια πλευρά του σπιτιού βρέθηκε ένα άλλο σπίτι γεωμετρικής εποχής κατασκευασμένο από ηλιοψημένα τούβλα με 7 δωμάτια και ένα διάδρομο γεμάτο από ιερά αντικείμενα και υπολείμματα θυσιών. Για αυτό τον λόγο ονομάστηκε  <<ιερά οικία>>. Ανατολικά  αποκαλύφθηκαν απομεινάρια του τείχους  της Ακαδημίας σε μήκος 100 μέτρων και το οποίο σχηματίζει τρείς γωνίες . Το τείχος αυτό ήταν η δυτική πλευρά  του περιβόλου της Ακαδημίας .Τμήματα του τείχους έχουν ανακαλυφθεί και στην νότια και στην ανατολική πλευρά.. Στην νότια πλευρά  κοντά στην εκκλησία του Αγ . Τρύφωνα είναι κατασκευής μεταγενέστερης του Ιππάρχου και στην νοτιοανατολική πλευρά της γωνίας  Αίμωνος και Τριπόλεως το Δεκέμβριο του 1966 ανακαλύφθηκε ένας συνοριακός λίθος (in situ) με επιγραφή χρονολογούμενη γύρω στο 500 π.Χ.. Η επιγραφή αναφέρει <<ΧΩΡΟΣ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ >> .Αυτό  το εύρημα είναι μεγίστης σπουδαιότητας  γιατί είναι ατράνταχτη απόδειξη για την θέση της Ακαδημίας , ορίζει την βορειοανατολική πλευρά του χώρου και όχι μόνον αυτό αλλά βεβαιώνει το αρχαίο όνομα της Ακαδημίας από τον πρώτο κάτοικο  που λατρεύτηκε εκεί σαν ήρωας τον Ακάδημο. Κανένα ίχνος της βόρειας γραμμής δεν έχει ανακαλυφθεί , θα πρέπει όμως να ακολουθεί την σημερινή οδό Αίμονος. Με αυτά τα τρία σημεία μπορούμε να ορίσουμε την έκταση του άλσους. Ο αρχαιολόγος  Τραυλός υπολογίζει την είσοδο της Ακαδημίας στο τρίγωνο που σχηματίζουν σήμερα οι δρόμοι Πλάτωνος -Βασιλικών –Κρατύλου.

Μέσα στο περιφερειακό τείχος και κοντά στην εκκλησία του Αγίου Τρύφωνα βρέθηκε το Γυμνάσιο. Τα Γυμνάσιο αυτό αποτελείται από μια μεγάλη ορθογώνια αυλή  με μια μεγάλη ορθογώνια έκταση στη μέση  για την παλαίστρα και μια επιμήκη δεξαμενή για τα μπάνια των αθλητών.

Στη βορειοδυτική πλευρά βρέθηκε μια μεγάλη τετράγωνη περίστυλη αυλή που χρονολογείται από το β μισό του 4^ου π.Χ. αιώνα . Το κτίριο μπορεί να συσχετισθεί ή με μουσείο ή με διδασκαλείο του Πλάτωνα.. Τα ψηφίσματα που βρέθηκαν μέσα μαρτυρούν ότι ήταν  κτίριο μεγάλης σπουδαιότητας.

Σε όλο τον χώρο της Ακαδημίας ανακαλύφτηκαν πολλά πηγάδια του  4^ου π.Χ. αιώνα ,επίσης ένα ανάγλυφο  το οποίο στην μια μεριά έχει την Αθηνά και στην άλλη τον Μαρσύα με ένα νέο.Απο τα πιο σημαντικά είναι και ο οικογενειακός τάφος του ρήτορα Λυκούργου , πολιτικού ηγέτη της Αθήνας  του τέλους του 4^ου αιώνα π.Χ. (στη διασταύρωση των οδών Κρατύλου και Βασιλικών . Τα αρχαιολογικά ευρήματα είναι πάρα πολλά και η λεπτομερής αναφορά τους θα ξεπερνούσε τον χώρο και τους σκοπούς αυτού του sight.

 

    Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας  τευχ 18 εφημ. ΤΑ  ΝΕΑ σ 252

 

Βιβλιογραφία: J. Travlos Pictorial Dictionary Of Ancient Athens.

 ΑΘΗΝΑΙ

Μικρός

θερινός λαϊκός κινηματογράφος του Κολωνού, στην πάλαι ποτέ μεγάλη κινηματογραφική πιάτσα της Λένορμαν, από την οποία πλέον δεν έχει μείνει ούτε ένα σινεμά. Ξεκίνησε το 1957 και έκλεισε το 1975. Οι εφημερίδες λέγανε Μεταξουργείο / Κολωνός/ Λένορμαν και Άργους. Το σινεμά ήταν Άργους 41, ένα οικόπεδο μέσα από τη γωνία με τη Λένορμαν. Β ́ προβολή το 1960, Α ́Β ́ προβολή το 1970. Όχι τυπική διάταξη, αφού –

αν ερμηνεύω σωστά τ ́ απομεινάρια που βλέπω– ο επιμήκης άξονας τού σινεμά ακολουθούσε τον άξονα της Άργους: κεντρική είσοδος, ταμείο και καμπίνα προβολής προς τη Λένορμαν, ενώ η οθόνη ήταν κάθετη προς το δρόμο. Υπήρχε και μια δεύτερη πόρτα (προφανώς έξοδος, ίσως κινδύνου) προς τη μεριά της οθόνης. Το κτίριο της εισόδου και η μάντρα διατηρούνται, όχι όμως και η οθόνη (πολυκατοικία). Ο χώρος ως σύνολο, μερικώς σκεπασμένος, λειτουργεί σαν

κλαμπ με το ίδιο όνομα, πράγμα που με βοήθησε να το εντοπίσω αμέσως (2003).

Κατά καιρούς εμφανίζεται πλούσια χλωρίδα που βγαίνει πάνω από τη μάντρα, έτσι που το κάνει να μοιάζει με θερινό σινεμά εν λειτουργία. Πίσω από την καμπίνα  ροβολής,υπερυψωμένο προς τη Λένορμαν, στεγάζεται ένα γραφειάκι πωλήσεων /

ενοικιάσεων ταξί, ενώ το υπόλοιπο γωνιακό οικόπεδο Λένορμαν και Άστρους είναι το εκθετήριο των ταξί (γενικά η περιοχή είναι πιάτσα εμπορίου ταξί).

Το 2010 ο χώρς παραμένει ίδιος.

Ενδεικτικές ταινίες: «Οι παπατζήδες», «Είσαι η ζωή μου», «Πέντε λιποτάκτες» «Ο πόνος μιας μητέρας», «Πειραταί των ποταμών» (1957), «Χαλύβδινοι τιτάνες» περιπ. Τζων Γουαίην, «Ενωμένοι στη ζωή και στο θάνατο», «Ψιλό γαζί», «Το τελευταίο ψέμμα», «Αίμα στον πράσινο βάλτο» (1958), «Χτύπα ξύλο», «Δουλειές με φούντες», «Ο δράκος του Τζέστερ» , «Η επανάστασις των μονομάχων», «Δεσμώτης του

ιλίγγου», θίασος Κοφινιώτη [βαριετέ] (1959), «Τυφών στην Ανατολή», «Ο Τζέρρυ Λιούις αλεξιπτωτιστής», «Μια νύχτα στη Βενετία» περ., «Μια γυναίκα σαν κι αυτή»

(1960), «Ο Λιούις στο τσίρκο των θαυμάτων», «Αίμα στον πράσινο βάλτο», «Ο δήμιος των παρανόμων», «Το νησί της αγάπης», «Αγάπη και θύελλα» (1961), «Ο

δρόμος των κακόφημων σπιτιών», «Βέρα Κρουζ», «Τα κανόνια του Ναβαρόνε» πολεμ., «Λάθος στον έρωτα» (1962), «4 ημέρες στην κόλασι», «Η κατάρα της θεάς»,

«Ο μπουμπουνοκατάσκοπος», «Το μαύρο τάγμα», «Ζάρακ Χαν», «Το μυστικό των

κατασκόπων», «Σιδηρούν προσωπείον», «Τα ρέστα σου»,

 

Άκρον

Αχανές λαϊκό θερινό σινεμά, θέατρο, βαριετέ και σινέ βαριετέ (εξού και τα κενά παρακάτω στις ταινίες), που βρισκόταν επί της σημερινής Λένορμαν 121 ή 125 ανάλογα με την εποχή της αρίθμησης), κατά πάσα πιθανότητα το ευρύτερο στην

κραταιά πιάτσα Ακαδημία Πλάτωνος–Κολωνός. Οι εφημερίδες το εμφανίζουν κατά σειρά οδός Κολοκ. (= Κολοκυνθούς, πριν το μεγαλύτερο κομμάτι της ονομαστεί Λένορμαν) / Λενορμάν (κατά τον ορίτζιναλ τονισμό, μια και ο τιμώμενος αρχαιολόγος ήταν Γάλλος) / Λένορμαν. Εντασσόταν πάντα στη λαϊκή      τηγορία.

Τηλ. 534237. Δίπλα του ήταν η λαμπρή ταβέρνα του Τσόλη,

 

. Δε θα πρέπει να συγχέεται με το εν μέρει σύγχρονο και

επίσης Β ́ προβολής ομώνυμό του της οδού Βουλιαγμένης. .

Θυμάμαι ότι εδώ είχα δει την Καλουτά σε βαριετέ».188

Ξεκίνησε το καλοκαίρι λίγο πριν το Β ́ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν έπαιξε ταινίες το 1972 -73, κι έκανε πάλι μια προσπάθεια το 1974, για να κλείσει οριστικά ως σινεμά

με το τέλος αυτής της σεζόν. Οι επιδόσεις του υπήρξαν αξιοσημείωτες. Το 1947 ήταν

δεύτερο σε εισιτήρια σε όλη την Αθήνα, με 138.508

(πρώτο το «Στάδιον»)-

Πάντα έναρξη την Κυριακή του Πάσχα, εθιμικά, με προβολές 7.30 και 9.30. Ο Ματθαίος Πόταγας μού είπε: «Πρώτο άνοιγε τον Απρίλη, τελευταίο έκλεινε το Δεκέμβρη».

Ο κ. Βαφειάδης, γένημα θρέμμα της περιοχής, με μαγαζί ακριβώς απέναντι, μου είπε ότι ο επιχειρηματίας λεγόταν Κίμων Κάρπος. «Εγώ και άλλοι πιτσιρικάδες μπαίναμε τζάμπα στο σινεμά επειδή στρώναμε τις καρέκλες κάθε μέρα».191

Ο Παναγιώτης Ραυτόπουλος επιβεβαιώνει τα περί καθισμάτων και προσθέτει μια σκανταλιάρικη πινελιά: «Σιάζαμε τις καρέκλες για να μην πληρώσουμε εισιτήριο, όταν θα ́ρχόμασταν το βράδυ. Όμως καθώς το κάναμε, πολλές φορές είχαμε ένα δυναμό και περνάγαμε ένα λεπτό σύρμα στο έδαφος, ανάμεσα στα καθίσματα. Το βράδυ λοιπόν, στην προβολή, κάναμε μικρά ηλεκτροσόκ στους θεατές, τους βλέπαμε ν ́ αναπηδάνε ξαφνιασμένοι και κάναμε χάζι».192Ο απέναντι ρολογάς και δωράς μού είπε: «Αφού

έκλεισε, το έκανε αργότερα αναψυκτήριο ο Γιάννης Μπουρνέλλης».

 

Το βαριετέ συνέχισε κι αργότερα. Π.χ. το 1983 εμφανιζόταν εδώ ο τραγουδιστής Γιάννης Πουλόπουλος. Ο

Αγγελίδης γράφει ότι το 1990 λειτουργούσε ακόμα.

Τώρα (2008) το οικόπεδο στεγάζει τα τοπικά Μακντόναλντς.

Μερικές ταινίες: «Ο τάφος του Ινδού», «Μάρκο Πόλο», «Το ναυτόπουλο», «Η τιμή», «Αποκλεισμός» (1939), «Επιφυλακή», «Ανοιξιάτικα όνειρα», «Πράσινος

αυτοκράτωρ», «Το όνειρο του Σεμπρούν», «Πεθαίνω κάθε αυγή», «Ευτυχισμένα

νιάτα» (1940), «Μποέμικη αγάπη», πολύ βαριετέ (1941), «Μαμζέλ Μποναπάρτ», «σκλάβα του σεϊχη», «Αγάπη στο βουνό», «Ο τρελός τραγουδιστής», «Ο λέων της

Δαμασκού», «Αγάπα με» (31 του Οκτώβρη!) (1943), «Το δράμα μιας καρδιάς»,

«Παριζιάνικες αγάπες», «Η λίμνη των χιμαιρών», «Βατερλώ», «Μυνχάουζεν» (1944), «Αριστοκράτης γκάγκστερ», «Ο

χρυσοθήρας», «Η σειρήνα των τροπικών»,

«Οι ναζί επιτίθενται», «Προχωρεί ο λαός» (1945), «Λαίλαψ της Μπούρμα», «Αόρατο στίγμα», «Οι σειρήνες του Μπρόντγουαίη»,

«Οι ήρωες της μάχης»

,

«Ματωμένοι πειραταί», «Καζαμπλάνκα» (1946), «Κόμπρα», «Βασίλισσα των τροπικών», «Δυο μάγγες της Χαβάι» (σικ), «Να εκτελεσθούν την αυγή», «Ο Ταρζάν στην έρημο»

(1947), «Το λιμάνι των στεναγμών», «Ο πόνος της αγάπης», «Θα γυρίσης ξανά»,

«Στην κόψη του ξυραφιού» (1948), «Ο χορός των νεκρών εραστών», «Πεθαίνω για σένα», «Ο δρόμος του

γυρισμού», «Κατηγορώ τους νικητάς» (1949), «Ανήσυχη

σάρκα», «Δουλειές με φούντες», «Με το σπαθί στο χέρι», «Πασχαλινή παρέλασις» (1950), «Ένας Γιάνκης στην αυλή του βασιλιά»,«Ρωμαίος και Ιουλιέττα»,«Τα 4

σκαλοπάτια», «Αλίνα», «Το νησί των θησαυρών» (195

1), «Σμηναρχία θανάτου»,

«Ζαϊρα», «Βαλεντίνο», «Σεχραζάτ», «Τριπλή βεντέτα» (1952), «Αγάπησα και πρόδωσα» αστυνομικόν Τζοάν Κρόουφορντ, «Παιδιά της αμαρτίας», «Στη λεγεώνα των ξένων», «Επαναστατημένοι πόθοι» αισθημ. Συλβάνα Μαγκάνο, «Σιμούν» Βαν Χέφλιν, «Κόκκινοι διάβολοι», «Στην αιχμή του σπαθιού μας» περιπέτεια Φρανκ

Λάτιμορ (1953), «Η ωραία των Αθηνών», «Κολασμένοι έρωτες», «Το κτήνος» + «Το σωφεράκι», Νέον έργον (1954), «Ο άνθρωπος της σοφίτας» αστυνομικό Τζακ

Πάλλανς, «Ρωμαίος και Ιουλιέττα» ρομ. Λώρενς

Χάρβεϋ, «Προσοχή η ΕΣΑ», «Ύφαλος 12 μιλλίων» σινεμασκόπ Ρόμπερ Βάγνερ (σικ), «Μαγική πόλις» ελληνικό

Φούντας, «Ο κήπος του κακού» σινεμασκόπ Γκάρρυ Κούπερ (1955), «Βεγγάζη», «12ηνύχτα», «Γυμνή γκέισσα», «Η κάλπικη λίρα», «Το στιλέτο της Ιάβας», «Ο κόκκινος κουρσάρος», 2 έργα υπέρ προσωπικού (τέλος σεζόν) (1956), «Ο γολγοθάς μιας ορφανής», «Θέλω να ζήσης μανούλα», «Οθέλλος», «Ο 41ος» (1957), «Ο φιλαράκος μου» αισθηματικό Ρίτα Χαίηγουορθ, «Ο λεφτάς», «Οι 12 ένορκοι» Χένρυ

Φόντα (1958), «Οι παράνομοι», «Ο δρόμος μιας αμαρτωλής», «Γκόλφω», «Ο αιχμάλωτος της Βομβάης», «Ο ηλίθιος», «Το μεγάλο τσίρκο» (1959), «Στη σκιά των 4 γιγάντων», «Ο Ηλίας του 16^ου », «Κόκκινο γεράκι», «Νάγια Ναούρ», «Χωρίς

οικογένεια» (1960), «Το τέρας που σκοτώνει τον ήλιο», «Είμαι αθώος»,«Μανταλένα», «Κβο βάντις», «Ολέ τορέρο» (1961), «Ο αετός του Ρήνου» Κουρτ Γιούργκενς, «Διψασμένος για εκδίκησι», «Ιβάν ο κατακτητής», «Ο τρομοκράτης του

Μεξικού» (1962), «Ο κληρονόμος από τη Μακρακώμη» ελλ. κωμωδ., «Πλούσιοι χωρίς λεφτά», «Μπεν Χουρρ» (σι

κ), «Αυτός που ήρθε από την κόλαση», «Μαρία

Πενταγιώτισσα» (1963), «Ίλιγγος» ρεαλιστικό Ζωή Λάσκαρη, «Γροθιά και γοητεία», «Η συμμορία των 11», «Νόμος 4000» (1964), «Ο κύριος, η κυρία και ο φίλος», «Μια κραυγή μέσα στη νύκτα», «Δις διευθυντής», «Ο δολοφόνο

ς γύρισε τη νύκτα», «Η μαύρη τουλίπα», «Λευκό φορτίο για το Χογκ Κογκ» (1965), «Περιφρόνα με γλυκιά

μου» ελλην. δραμ, «Η έξοδος του Μεσολογγίου» ελλ.δράμα, «Διαβατήριο για το διάβολο», «Ο Σπάρτακος και οι 19 μονομάχοι», «Ρώμη, Παρίσι, Μόντε Κάρλο»,

«Άπονη ζωή» (1966), «Μαργαρίτα Μαργαρώ»,

 Aμαρυλλίς

Χειμωνιάτικος λαϊκός κινηματογράφος, Βοσπόρου 36 και Αθαμανίας, στη βάση του Λόφου Σκουζέ. Πήρε τη θέση τού πολύ παλαιότερου «Μποέμ», αλλά μεσολάβησε μακρό χρονικό διάστημα μεταξύ των δύο σινεμά. Οι εφημερίδες τη γράφανε Κολωνός. Α ́-Β ́ προβολή το 71. Τηλ. 5128556. Έπαιξε από το 1969 μέχρι την άνοιξη του 1975 και υπήρχαν φορές που η παρουσία του δεν ήταν και πολύ φανατική στις εφημερίδες. Βρέθηκα πρώτη φορά στην περιοχή

ερευνώντας για τους δύο κινηματογράφους και

εντυπωσιάστηκα με την ομορφιά του τόπου. Οι γείτονες μού λένε ότι το «Αμαρυλλίς» το έχτισε κάποιος Ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας. Βρισκόταν στο

ισόγειο μιας καλοφτιαγμένης πολυκατοικίας, σε ωραία ήσυχη γειτονιά, με χαμηλά σπίτια, καθώς με ορισμένες πολύ όμορφες μονοκατοικίες πέριξ του λόφου. Τώρα

(2004) στη θέση της «Αμαρυλλίδας» λειτουργεί το

σούπερ μάρκετ «MyMarket».

Πάνω στο λόφο υπάρχει μια ταβέρνα και ο Άγιος Αιμιλιανός

–για τον οποίο οι γείτονες λένε ότι, παρά τις συνεχείς επεκτάσεις του, δεν κατάφερε τελικά να φάει όλο το λόφο. Ό,τι απομένει είναι αρκετά προσεγμένο και περιποιημένο, με πεύκα, παγκάκια και παιδική χαρά.). Οι γείτονες μού λένε, επίσης, ότι οι πελάτες του σινεμά συνδύαζαν την έξοδό τους με φαγητό στην ως άνω ταβέρνα.

Μερικές ταινίες: «Καινούργιο πρόσωπο στην κόλασι», «Η οργή του αδικημένου», «Ο ήρωας, το κάθαρμα και ο προδότης», «Το αφεντικό μου είναι κορόιδο» (1969),

«Ο προδότης πρέπει να πεθάνει»,

«Ένας Βέγγος για όλες τις δουλειές», «Ο Στρατής

παραστράτησε», «Φοβάται ο Γιάννης το θεριό», «Ένας τρελός τρελός γλετζές»,«Ακόμα μια φορά πριν ξεψυχήσω» (1970), «Ο τρελλοπενηντάρης», «Για την καρδιά της ωραίας Ελένης», «Ρόλλινγκς στόουν» (σικ), «Ζουλού», «Ματωμένη χαραυγή»,

«Τέσσερις γενναίοι» (1971), «Περίμενε μέχρι να νυχτώση», «Τι 30, τι 40, τι 50», «Ο θείος μου ο Ιπποκράτης», «Δουλικό αμέσου δράσεως», «Ο Λώρενς της Αραβίας», «Ο φαφλατάς»

(1972), «Ένας τρελός τρελός αεροπειρατής», «Αν ήμουν πλούσιος», «Θανάση, πάρε τ ́ όπλο σου» (1973), «Κίτρινος πράκτωρ στην πράσινη συμμορία», «Ο εκτελεστής της ν

ύχτας», «Τερέζα και Ισαβέλλα», «Βιασμός στην πρώτη σελίδα», «Οι κατάσκοποι», «Τα κανόνια του Ναβαρόνε», «Ο άνθρωπος με το αδιάβροχο», «Ο Λένιν τον Οκτώβρη» (1974), «Χάρλις η λεσβία», «Σας αρέσει το...», «Μάγερλινγκ»,

«Ο άνθρωπος με τα ατσαλένια νεύρα», «Αναμνήσεις απ ́

το μέλλον» .

 

Αρμονία

 

Μνημειακό σινεμά του Κολωνού, ογκώδες και ίσως κάπως

χοντροκομμένο, αρχικά υπαίθριο και στη συνέχεια χειμερινό

-θερινό, οι προβολές του οποίου καλύπτουν μια τριακονταετία και βάλε (1954-1985). Είχε τυπική διάταξη.Στις εφημερίδες την έγραφαν Κολωνός /Κολοκυνθούς / Λένορμαν, η διεύθυνση ήταν Λένορμαν 143 ή 151 (ανάλογα με την εποχή της αρίθμησης του δρόμου), τα τηλέφωνα ήταν 532054, 5128379 και είχε 970 θέσεις,με εξώστη.

Ξεκίνησε Β ́ προβολής μα σύντομα πήρε προαγωγή στους ημικεντρικούς , και έτσι εξεμέτρησε το βίο της. Αξιοσημείωτο ότι, παρότι λαϊκό σινεμά και σε λαϊκή περιοχή, δεν έγινε τσοντάδικο, αλλά παρέμεινε στα άλλα cmovies: «λαϊκό ξύλο», ιταλικά δήθεν ιστορικά, σπλάτερ πολεμικά, φαρσοκωμωδίες κλπ Η στάση μπροστά της λέγεται «Αρμονία», ακόμα και η αντίστοιχη στην απέναντι πλευρά της Λένορμαν, κι ας απέχει αρκετά. Κολλητά / μεσοτοιχία, βρισκόταν το αδελφό σινεμά «Αστόρια» .Είχανε παράλληλες εισόδους από το δρόμο,

ανατολικά (προς την Αθήνα) η «Αρμονία», δυτικά (προς το

ποτάμι) η «Αστόρια» Οι γέροι και μεσήλικοι περαστικοί θυμούνται, σχεδόν ομόφωνα, «πολύ μηχανάκι

απέξω και πολλές κόντρες εδώ, με κατεύθυνση προς το παλιό Ροσινιόλ».Είχε δυο χρονικές ζώνες εισιτηρίων: 4-5.30 και 5.30 με 10.30. Επίσης, ο εξώστης ήταν φτηνότερος. Άρα, τέσσερις τιμές. Το 1955, ιδιοκτήτες οι Τσιγγάνης–Καθάριος.

Ίδια εμπορική διεύθυνση με «Αρμονία» Β ́ (Πατησίων) και «Αστόρια», τουλάχιστον το ́64. Μιλάνε τ ́ αδέρφια Κορωναίου. Μιχάλης: «Η Αρμονία άνοιγε για το καλοκαίρι. Εδώ,

αν θυμάμαι καλά, κάναμε και γυμναστικές επιδείξεις».

 

 «Θυμάμαι αυτόν που πουλούσε γλυκά στην ‘Αρμονία’. Σα να τόνε βλέπω. Τον έλεγαν Λάλα .Ήταν με κάτι μαλλάκια λίγο

καρφιά, έτσι μαύρα, και με κάτι γυαλιά τόσο τεράστια και κρατούσε ένα ξύλινο δίσκο περασμένο σαν με τιράντες και φώναζε ‘σάμαλι μπισκότα ́. Και Καραγκιόζη είχαμε

δει εκεί. Κάνανε καμιά φορά τις Κυριακές θέατρο, κι έτσι μια και μοναδική φορά, είδα τη Γεωργία Βασιλειάδου. Φορούσε ένα ταγεράκι. Δεν την είχα ξαναδεί ζωντανά».

Αφού έκλεισε, η Αρμονία έμεινε κουφάρι ρέστο πολλά χρόνια, αλλά δε την γκρέμισαν, ωσότου τελευταία (2007) έγινε , πρό

σκαιρα, πολυκατάστημα Plus.

Ορισμένα φιλμ: «Ένας κορίτσαρος σωστός γενίτσαρος», «Ημερολόγιο ενός παλιανθρώπου», «Μάντρεν, ο προστάτης των φτωχών»/«Μαντρέν, ο προστάτης των πτωχών» (1954), «Οι δυο ατσίδες» κωμωδία Άμποτ και Κοστέλλο, «Για όλες όσες πόνεσαν» Παμπανίνι, «Καβαλλερία Ρουστικάνα» περιπ. Άντ. Κουήν, «Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας», «Χαρούμενο ξεκίνημα» ελλην. κατάλ. Οικονομίδης (1955), «Η καφετζού» κωμ. Φωτόπουλος, Αυλωνίτης, Γ. Βασιλειάδου, «Εμπόδια στον έρωτα», «Η θυσία της μάννας» ελλην, «Ναπολέων» (1956), «Η απαγωγή του στρατηγού Κράιπε», «Την 6

η

ημέρα», «Το αμαξάκι», «Αγιούπα», «Δελησταύρου και υιός»

(1957), «Ο Αλή Μπαμπάς και οι 40 κλέφτες», «Η γερακίνα», «Αδέκαροι ερωτευμένοι» (1958), «Μεταξύ δύο τίγρεων», «Δημήτριος και Μεσσαλίνα», «Το λιμάνι της αγωνίας», «Ο καρπός της αμαρτίας» Πωλ Νιούμαν, «Οι ζαβολιάρηδες»,

«Εκείνες που δεν πρέπει ν ́ αγαπούν» «Ο δολοφόνος με την απαλή φωνή», «Ο βάρβαρος και η γκέισα» (1959), «Το αγρίμι» κωμωδία Χριστίνα Σύλβα, «Η ηδονή της αμαρτίας», «Ο Τζέρυ Λιούις στον κόσμο των πλανητών», «Μωρά κατά

παραγγελίαν», «Η εξομολόγησις», «Η κραυγή των παρανόμων» (1960), «Λάθος στον έρωτα», «Οι Κοζάκοι», «Το θαύμα», «Η κατάρα της μάνας» (1961), «Αγνή και

ατιμασμένη»,«Παρασκευή ώρα 11»,«Έξοδος», «Η νύφη τόσκασε», «Καν καν» (1962), «Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης», «Μεσάνυχτα παρά 5» δραμ. περιπ. Άντονυ Πέρκινς, «Η πιο μεγάλη μέρα του πολέμου», «Η θεία απ ́ το Σικάγο», «Με το σταυρό και το σπαθί»(1963), «Το συνδικάτο των μαύρων αετών», «Το τι επιθυμεί κάθε γυναίκα» Ντ. Νίβεν

, Τατιάνα Σκλεναρίκοβα, «Οικογένεια Παπαδοπούλου»,

«Παντρεύω τον μπαμπά μου», «Το Τρίο Στούτζες στο διάστημα», «Έκλαψα πικρά για σένα» ελληνικό δράμα (1964), «Οδράκος με τη μαύρη Σεβρολέτ», «Η μεγάλη

απόβασις», «Μπραβάντος», «Ένα έξυπνο κορόιδο», «Ο αμαρτωλός των νοτίωνθαλασσών» (1965), «Δεν θέλω ούτε τα λουλουδια σου», «Πειρατής της Μαλαισίας»

«Η κατάσκοπος με το μπικίνι», «Ο ντετέκτιβ με το σημαδεμένο πρόσωπο», «Δύσκολοι καιροί για τους πρίγκιπες»,

«5.000 ψέμματα»,«Μια παρθένα για τον πρίγκιπα»,«Κοιν

ωνία ώρα μηδέν» (1966), «Ο μόδιστρος», «Πολυτεχνίτης κι

ερημοσπίτης», «Η πιο μεγάλη μέρα του πολέμου», «Εκβιαστής εξ επαγγέλματος»περιπ., «Το βαλς των κατασκόπων», «Η κόμησσα από το Χονγκ Κονγκ», «Οι

σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω» (1967), «Τζουβτόγκα [!] ο με

γάλος επαναστάτης», «Βέρα στο δάκτυλο, θηλειά στο λαιμό», «Χωρίς στοργή», «Λεωφόρος του μίσους», «Ο τίγρης», «Λιποτάκτης» Α(1968), «Ο μεγάλος δραπέτης», «Γίγαντες του

Ατλαντικού», «Ελ Αλαμέιν», «Η λεωφόρος της προδοσίας», «Το στραβόξυλο», «Η αυγή βάφτηκε με αίμα» (1969), «Τζαστίν», «Υποταγή», «Πάττον,ο θρύλος της

Νορμανδίας», «Αυτοί που μίλησαν με το θάνατο», «Καταδρομείς της κολάσεως» (1970), «Το σπίτι που έσταζε αίμα», «Ζητείται επειγόντως γαμπρός», «Μια Ελληνίδα

στο χαρέμι», «Η πόλις της βίας», «Σατανικός εκβιαστής» (1971), «Μια τρελλή τρελλή καταδίωξις», «Σάκκο και Βαντζέττι», «Βοήθεια, μ ́ ερωτεύτηκε μια παρθένα», «Κάτω τα κεφάλια», «Παράνομο φορτίο» (1972), «Ηδονή, βία και

καράτε», «Καράτε, η γροθιά της εκδίκησης», «Η επιστροφή του βασιλιά του καράτε»,«Ο κίτρινος καίσαρ του καράτε», «Η αυτοκρατορία με στιλέτα και καράτε»,

«4 σταυροί στο Ελ Πάσο» (1973), «Μπλόφα», «Μπράκουλα ο εξορκιστής», «Ο μικρός κολυμβητής», «Οι 5 μελλοθάνατοι», «Κίτρινος πράκτωρ εναντίον της μαφίας» (1974), «Κινγκ ο τρομερός», «Γεννημένη για ανώμαλες ηδονές», «Κούρσα

με το διάβολο», «Ένα τανκ στο κρεβάτι μου», «Ένα Σαββατοκύριακο γεμάτο έρωτα» (1975), «Υπερωρίες με την ανηψιά μου», «Ο ακαταμάχητος», «Σεισμός», «Ζορρό»

(1976), «Στρατιώτης Μπλου», «Πράκτωρ 0021 στη χώρα των πυραύλων», «Οι μισθοφόροι της κολάσεως», «11 υπέροχα καθάρματα», «Ο πλατυπόδαρος», «Ο πιο γρήγορος τρελός» (1977), «Σουσπίρια», «Ραντεβού με τον κίνδυνο», «Χούπερ»,

«Κασκάντερ [σικ] οι άνθρωποι που αψηφούν το θάνατο», «Συναγερμός στο Λος Άντζελες», «Η εκδίκηση του

βρυκόλακα» (1978), «Ο γυρισμός», «Λίζα η διεφθαρμένη», «Άλιεν», «Ο στόχος του σαδιστή», «Το κλουβί με τις τρελές»

, «Η νύχτα των βυκολάκων»(1979), «Μονά ζυγά», «Στη φωλιά του κούκου», «Ο άνθρωπος που δεν υπέκυψε ποτέ», «Επαναστάτης του Αλκατράζ», «Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος », «Το δέκα» (1980), «Η Εμμανουέλλα και οι έρωτες στην Ταϊτή», «Ο τρελός σαματατζής», «Μερικοί μάς προτιμούν νεκρούς», «Λαγωνικό 24 καρατίων»,

«Τζο Κιντ», «Εξκάλιμπερ», Δεν έχει προγραμματίσει (1981), «Μας έχουν στη μπούκα», «Λευκήσάρκα στα δόντια τους», «Εκδίκηση χιλίων κινδύνων»και «Μεγάλη ληστεία στο Λας Βέγκας» (1982), «Σούπερ εξωγήινος», «Οδύσσεια στο

βυθό των θαλασσών», «Βασιλιάς για μια νύχτα», «Ο ταξιδιώτης της βροχής» έγχρ.Τσ. Μπρόνσον, «Ο κόπανος που σαρώνει» (1983), «Ο θρόνος της φωτιάς» έγχρωμο,

«Ρόδα, τσάντα και κοπάνα», «Διαστροφές σε στρατόπεδο γυναικών», «Ο αντίχριστος

μέσα της» έγχρωμο θρίλερ (1984), Κλειστόν λόγω επισκευών, «Το ουρλιαχτό των κανιβάλων» και «Αλλού ο παπάς, αλλού τα ράσα του» (1985).

 

Αστόρια Β

Λαϊκός κινηματογράφος του Κολωνού, απ ́την αρχή χειμερινός

–

θερινός, κολλητά με την «Αρμονία» Α και υπό την ίδια μπορική εκμετάλλευση με τις «Αρμονίες» Α και Β. Οι εφημερίδες τη γράφανε Κολωνός ή Λένορμαν. Ήταν 143 ή 151 (ανάλογα με την εποχή της αρίθμησης του δρόμου), με τηλέφωνο 5128370 και 700 θέσεις.

 

Αποτελούσε το δυτικό (προς το ποτάμι) τμήμα

του μεγάλου κτιρίου της «Αρμονίας» , η οποία κάλυπτε το ανατολικό αντίστοιχο (προς την Αθήνα). Τυπική διάταξη

.

Η Αστόρια ξεκίνησε αρχικά σαν θερινός κινηματογράφος .Στην συνέχεια ανακατασκευάσθηκε εξ αρχής και μετετράπει σε χειμερινό με δυνατότητα αναδίπλωσης της οροφής  ώστε να γίνεται και θερινός. Εκείνη την εποχή άλλαξε όνομα και από αστόρια έγινε Αρμονία λαι η διπλανή αρμονία (μόνιμα χειμερινή ) έγινε Αστόρια . Η «Αστόρια» πρόβαλε (κακές κατά βάση) ταινίες την περίοδο 1963 –1988, όντας άλλοτε στη Β ́, άλλοτε στην Α ́-Β ́ προβολή και σπάνια στην Α ́ προβολή (π.χ. 1983). Διέκοψε πρώτα τις καλοκαιρινές και ύστερα τις χειμωνιάτικες προβολές.

Μερικά φιλμ: Έναρξις εντός των ημερών, «Ο δρόμος με τα κόκκινα φώτα»

(εναρκτήριο έργο),«Ίλιγγος» (1963), «Ορφανή στους 5 δρόμους», «Τραγούδι, έρωτας και νιάτα» έγχρ. μουσ. Μακούλης, «Ραντεβού στη Ριβιέρα», «Άγριος σαν κεραυνός» (1964), «Εξιλέωσι» ελ. δράμ. Μάρθα Βούρτση, «Οι λογχοφόροι εξορμούν», «Δουνκέρκη 5 Ιουνίου», «Δόκτωρ Ζόργκε, κατάσκοπος χωρίς ίχνη»,«Η μεγάλη απόπειρα» δράμα Στβ Μακ Κουήν (1965), «Τρεις αετοί της Μογγολίας» περιπ., «Τοαίμα πάγωνε στις φλέβες μου», «Αλβάρεζ Κέλλυ», «Διπλοπεννιές», «Η ωραία της Καλκούτας»

(1966), «Μια τρελλή τρελλή οικογένεια», «100.000

δολλάρια για τον Ρίνγκο», «Ρίνγκο, ο εκδικητής του Ελ Πάσο»,

«Τιτανομαχία του Τομπρούκ», «Έ όχι και με τη γυναίκα μου

» (1967), «Οι 5 δολοφόνοι», «Απόδρασις κατά διαταγήν», «Οι θαλασσιές οι χάντρες», «Όσα δεν σβήνει ο χρόνος», Νέον

Έργον , «Επικίνδυνες σχέσεις» (1968), «Η νύφη τόσκασε», «Κάμελοτ», «Η μεγάλη ληστεία του Γκραντ Οτέλ», «Στους δύο τρίτος δε χωρεί», «Ένα κορίτσι για δύο» (1969), «Βρες ένα τρόπο να πεθάνης», «Οι γύπες πετούν χαμηλά», «Επαναστάτης του

Αλκατράζ», «Φρα Ντιάβολο», «Η μεγάλη ληστεία της τραπέζης», «Η ιστορία μιας γυναίκας» (1970), «Ο γίγας της Τροίας», «Η καταδίωξις», «Αδίστακτος εκτελεστής», «Χαμένη ταξιαρχία», «Η χαραυγή της νίκης», «Κάποιος πίσω απ ́ την πόρτα»(1971), «Η εξομολόγησις ενός αστυνομικού», «Ο Ταρζάν στην επαναστατημένη ζούγκλα», «Τσάτο», «Ένας παράνομος που τον λέγανε νεκροθάφτη», «Πέρσυ»(1972) «Λυκάνθρωπος εναντίον βρυκολάκων», «Κίτρινος πράκτωρ του τζούντο», «Ο πρωτάρης και η χωριάτα», «Το πιο μεγάλο κόλπο του Σαφτ» (1973), «Τριπλή παγίδα», «Γνώρισα τον έρωτα μαθήτρια», «Το εξπρές του Σούγκαρλαντ», «Τάρας

Μπούλμπα», «Ερωτικές ανησυχίες μιας φοιτήτριας» (1974), «Πώς καταντούν οι πρόστυχες του δρόμου», «Η γέφυρα του Ριμάγκεν», «Ο Φρανκνεστάιν και το τέρας της κολάσεως», «Οι αλεπούδες του Βοσπόρου» (1975), «Η μάχη των αστυνομικών», «Τρόμος πάνω από την πόλη», «Ένας χωροφύλακας στη Νέα Υόρκη», «Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου» (1976), «Τρωικός πόλεμος», «Ο πρωταθλητής του Τζι ΚιΝτο», «Τζάμπο 747 εν κινδύνω», «Οι τίγρεις δεν κλαίνε», «Ο Μπουτιλιόνε σεμυστική αποστολή» (1977), «Σεξουαλικά όργια», «Η γιατρίνα του 7ουΣυντάγματος

σε γυμνάσια», «Γυρίζω για εκδίκησι», «SOSαπό ατομικό ποβρύχιο», «Η μαύρη Αφροδίτη», «Ο άνθρωπος που δεν υπέκυψε ποτέ» (1978), «Στο νησί του καταραμένου ηφαιστίου», «Από την κόλαση στη νίκη»,«Τζέιμς Μποντ Πράκτωρ 007 Η κατάσκοπος που μ ́αγάπησε», «Η νύχτα με τις μάσκες», «Το νου σας και σας φάγαμε»,

«Ο χωροφύλακας και οι εξωγήινοι» (1979), «Ο κύριος εξουσίας»,«Ξυπόλυτοι στρατηγοί», «Το μέτωπο διεσπάσθη»,

«Ήρωες με βρώμικα χέρια», «Ο επιθεωρητής Χάρπερ», «Γουέντερερς» (1980), «Μερικοί μάς προτιμούν νεκρούς»,

«Ο σκληρός μάγκας της ασφάλτου», «Το γεράκι» (1981), «Μη σπρώχνετε, όλοι θα φάτε», «Στη φωλιά του λυκάνθρωπου», «Εκτελεστής για λίγα δολλάρια», «Το νυμφίδιο περπάτησε» (1982), «Κάρλος ο τρομοκράτης» έγχρ. περιπ., «Σταρ τρεκ νο2 Η οργή του Κάαν», «Γαλαξίας 7.000», «Και οι 7 ήσαν υπέροχοι» (1983), «Καυτές ερωτικές νύχτες του Δράκουλα»

,«Η διεφθαρμένη ζωή της Λαίδη Μπάρμπαρα» (έγχρωμο), «Οι κυνηγοί της χρυσής κόμπρας», «Η 40άρα κι ο πρωτάρης» (1984), «Ο σημαδεμένος», «Ράμπο, το πρώτο αίμα», «Ρόκυ» νο 3, «Παρασκευή και 13» νο 4 θρίλερ,  

«Μερικές τον προτιμούν ηλεκτρονικό»,

Κλειστό για λίγες μέρες, «Οι κατάσκοποι που ήρθαν από

τη ζέστη», «Στάρμαν»,«Ρόμποκοπ»,«Φιλαδέλφεια ώρα μηδέν», «Τζερεμία Τζόνσον» (1986), «Οι δαίμονες

στήνουν χορό», «Ο κλοιός», «Κυνηγώντας 1.000.000 $», «Ο Σικελός»,«Τιν γουλφ» (1987), «Νέα Υόρκη το μεγάλο κόλπο», «Κορίτσια για τσίμπημα», «Η ιδιωτική ζωή της Τζούλιας»

και «Η νονά» Μουστάκας (1988).

 

Βιολετέρα

Υπαίθριο λαϊκό σινεμά, που οι εφημερίδες το δίνανε «Λένορμαν» και δυσκολεύτηκα πολύ να το εντοπίσω. Ξεκίνησε ως Β ́ προβολής και στα τελευταία του

είχε ανέβει στην Α ́-Β ́,

Η «Βιολετέρα» λειτούργησε τη δεκαετία 1968-1977.

 Επιδαύρου 52, στην Ακαδημία Πλάτωνα.

 

λάς κ. Μιχ

Η διάταξη ήταν μη τυπική: η οθόνη βρισκόταν πλάτη προς το

δρόμο, πάνω από την είσοδο και τα ταμεία, υπερυψωμένη, οι θεατές είχανε μέτωπο προς το δρόμο, η δε καμπίνα προβολής ήταν στο βάθος του οικοπέδου.Μερικές ταινίες: «Κορίτσια απ ́ τον ουρανό», «Ο κλέφτης των διαμαντιών», «Οκινάουα», «Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος»,«Περίμενε μέχρι να νυχτώση»,

«Ο κόσμος είναι δικός μου», «Γυμνή γκέισσα» (1968), «Η πτώσις των αετών», «Εκδικηθήτε τον τύρρανο», «Η μελωδία της ευτχυχίας», «Επιδρομή τα μεσάνυχτα»,

«Υπόθεσις Τόμας Κράουν», «Τα βότσαλα της άμμου» , «Ο βαρυποινίτης του Αλκατράζ», «Διαμέρισμα δολοφόνων»

(1969), «Καθένας για τον εαυτό του»,

«Σάλακο», «Η εκδίκησις είναι δική μου», «Το Σικάγο στη Ρώμη» (1970), «Ζης μονάχα δυο φορές», «Ένας άνθρωπος που τον λέγαν άλογο», «Ο κυρίαρχος των νήσων»

«Ο άνθρωπος της ημέρας», «Κόκκινος κύκλος», «Στόχος του σαδιστή»

(1971), «Οι δύο γκολτζήδες», «Τζο», «Η συμμορία των γκάγκστερς»

,

«Ο 41ος»,

«Επαναστάτης του Μεξικού», «Όργια του Δράκουλα», «Αδέσποτα σκυλιά»

(1972),

«Πάντσο Βίλλα», «Πρωταθληταί της γκάφας», «Έντυ Τσάπμαν», «Το μωρό της Ροζ Μαρί» (1973), «Κραυγή μέσα στο δάσος», «Γυμνή πριγκίπισσα», «Μαύρος χρυσός»,

«Ο κληρονόμος», «Τρελοί Ολυμπιονίκαι», «Αόρατη συμμορία»

(1974), «Χρυσές μπούκλες, φονικά πιστόλια», «Κύριε καθηγητά ελάτε με τον κηδεμόνα σας», «Ο Μπουτιλιόνε στρατηγός», «2001 η Οδύσσεια του Διαστήματος», «Οι 4 του Άβε Μαρία» (1975), «Οι ανοιχτοχέρηδες», «Φλεγόμενοι σταυροί», «Θεέ μου πόσο χαμηλά έπεσα», «Ο πιο δυνατός άνθρωπος του κόσμου», «Διαταγή εξοντώσεως»

(1976), «Πανικός στην άσφαλτο», «Αυτή τη φορά θα σε κάνω πλούσιο», «Πιο τρελοί απ ́ τους τρελούς», «Μπρους Λη ο θρύλος και ο ήρωας του καράτε» .

 

Εύα

Θερινό λαϊκό σινεμά του Κολωνού / Λόφου Σκουζέ (είναι στη μέση των όμορων συνοικιών, οι εφημερίδες το γράφανε και έτσι κι αλλιώς), σε πολύ μεγάλο οικόπεδο, που απέφερε αναλόγως μεγάλη σημερινή πολυκατοικία. Ήταν Βορείου Ηπείρου 87 και Ξανθίππης 37, λειτούργησε την περίοδο 1957

–1971 και κατατασσόταν πάντα στη Β ́ προβολή, από το αναμενόμενο χαμηλό επίπεδο της οποίας, ωστόσο, μερικές

ταινίες ξέφευγαν.

Η είσοδος ήταν από τη Βορείου Ηπείρου, στη μέση του οικοπέδου. Η διάταξη ήταν τυπική, δηλαδή μπαίνοντας βλέπαμε τις πλάτες των άλλων θεατών, και την οθόνη φάτσα. Είχε παντού πολύ πράσινο, ενώ κάτω υπήρχε αλλού

μπετόν κι αλλού χαλίκι. Ήταν ένα πολύ μεγάλο σινεμά, δίχως εξώστη, με τρία κάθετα τμήματα καθισμάτων, που χωρίζονταν από δυο πλατιούς διαδρόμους. Στο ισόγειο της πολυκατοικίας όπου ήταν η «Εύα», υπάρχει το υαλοπωλείο «Le bau magazin

Το σινεμά έπεσε το 1974 . Η προηγούμενη χρήση του οικοπέδου που  ήταν η ΕΥΑ  ήταν μποστάνια με ένα εξαιρετικά μεγάλο πηγάδι και στέρνες όπου πότιζαν τ ́ άλογα. .

 

Ενδεικτικές ταινίες: «Σκληροί άνδρες», «Το 8ονθαύμα», «Λόρδοι, λόρδα και φιλότιμο», «Ξίφος και ρόδον» (1957), «Αναστασία» Μπέργκμαν δράμα, «Ατελείωτη συμφωνία» Μ. Βλαντύ, «Νησί στον ήλιο» Τζ. Μαίησον, «Έχει θείο το κορίτσι»,

«Σταυρός στο χιόνι» (1958), «Πόθοι στην κάψα του καλο

καιριού», «Τα ρέστα σου Έντυ» Ε. Κωνστανταίν, «Κάστα ντίβα» περιπ. Αντονέλα Λουάλντι, «Ο σατανάς

κατοικεί αντίκρυ», «Δουλειές με φούντες» (1959),

«Ο Τζέρυ Λιούις ταχυδακτυλουργός», «Θανάσιμη ενέδρα»

«Χειραψία με το διάβολο», «Το αγοροκόριτσο» κωμωδία Φόνσου, «Τα πεντάδυμα του Τζέρυ Λιούις» (1960),

«Ερωτικά παιχνίδια», «Καρπός του παράνομου έρωτα», «Μαλάμω», «Η γκαρσονιέρα», «Το θαύμα» (1961), «Ο τελευταίος των Κυκλώπων», «Το ξύπνημα

των σκλάβων», «Για σένα την αγάπη μου», «Κάτω απ ́ τις μάσκες δολοφόνοι» (1962), «Κάστα Ντίβα», «Γαλάζια γαρδένια», «Μονομαχία αρχηγών», «Ο Χατζηχρήστος ταξιτζής»,«Ο κουρσάρος του Ατλαντικού»,«Οδύσσεια» (1963), «Το θαύμα των λύκων», «Πριγκηπικό ρομάντζο», «Το κυνήγι των δολοφόνων», «Λεωφόρος της ζούγκλας», «Δίψα για ζωή», «Συναγερμός στις Καναρίους νήσους», «Είναι σκληρός ο χωρισμός», «Μικροί και μεγάλοι εν δράσει» Αρώνη, «Έγκλημα στην πράσινη τσόχα» (1964), «Ο δολοφόνος με το μαύρο γάντι», «Αμαρτωλός γάμος», «Όσο υπάρχουν άνθρωποι»,«Ο τυχοδιώκτης της Σαρακούντα»,«Πλούσια,

νέα και ωραία» (1965), «Χάιντριχ», «Φίλησέ με, κουτέ»,

«Ο τυχοδιώκτης των δύο ηπείρων», «Η μοίρα μάς χτύπησε σκληρά», «Το σπίτι των αναμνήσεων» + «Επέλασις

1.000 κεραυνών» (1966), «Έχω δικαίωμα να σ ́αγαπώ», «Αιφνιδιασμός την αυγή», «Η αδελφή μου θέλει ξύλο»

, «Εντολή δολοφονίας», «Συρκούφ», «Απόκληροι της

κοινωνίας» + «Βινετού»(1967), «Το χρυσάφι της εκδικήσεως», «Ένα πιστόλι εναντίον όλων», «Όμπρε», «Νέα Υόρκη ώρα 3», «Ο κλέφτης», «Ξιφομάχος με τα δύο πρόσωπα»

(1968), «Δόκτωρ Ντούλλιτ» (σικ), «Ο μικρός κολυμβητής», «Οι 5 χρυσοδάκτυλοι του Λονδίνου», «Η κυρία δεν με μέλλει», «Νύχτα γάμου», «Οι τρεις λοχίαι» (1969), «Η ωραία του κουρέα», «Κονσέρτο για πολυβόλα», «Τύραννος»,

«Τζων και Μαίρη», «Ένας υπέροχος αμαρτωλός»

(1970), «Τα 4 πιστόλια του Βορρά», «Τζέην

Έηρ», «Δυο θέοτρελοι μουρλοί», «Βέρντι» και «Ορατότης μηδέν»

Κολωνός

Καλοκαιρινό λαϊκό –μικροαστικό σινεμά,Β ́ προβολής, επί της

Λένορμαν 134 / 136 (ανάλογα με την αρίθμηση) και Καμβουνίων, με τηλέφωνα 544506, 530175. Διάρκεια ζωή

ς: 1947-1964. Πήρε τη θέση του «Αξελ» όπου και οι μεταμορφώσεις του χώρου), έδωσε τη θέση του σε ομώνυμο θέατρο. Ασφαλισμένοι επιχειρηματίες το 1947 αναφέρονται οι Σίνα Αξελού, Νικόλαος Κοντομηνάς και Νικόλαος Παδόπουλος

και τη δεκαετία τού50 επιχειρηματίας ο Αντρέας Χαλιώτης.

Ο «Κολωνός» στεγαζόταν σ ́ ένα ισόγειο κτίσμα με στοά, όπου υπήρχανε πολλά μαγαζάκια, ηλεκτρολογεία και άλλα. Σ’ημερα στεγάζεται η Εθνική Τράπεζα.

1499

Μερικά φιλμ:

«Απόβασις την αυγή», «Για να ζήσουμε λεύτεροι», «Μετά

την Καζαμπλάνκα», «Ενοικιάζεται σύζυγος», «Νύχτα γεμάτη έρωτα», «Στον ίσκιο του μοναστηριού» (1947), «Ο Ταρζάν και η σύντροφός του», «Η σφραγίδα του θεού», «Η κοιλάς των αποφάσεων», «Αι δύο ορφαναί», «Κουρσάροι των ωκεανών», «Οι ιππόται της ερήμου», «Ο γιος του Ρομπέν των δασών» (1948), «Κάτω στη γη», «Χαμένοι άγγελοι», «Άννα Καρενίνα»

(σικ), «Σουλεϊμάν πασάς», «Ατλαντίς», «Αιωνιοι ερασταί», «Τρεις καμπαλλέρος», «Πρίγκιψ των κλεπτών»

(1949), «Γέλια χωρίς δελτίο», «Αποστολή εξετελέσθη», «Ο Τζιμ της ζούγκλας», «Αράχνη και μυίγα», «Άνθρωπος στον πύργο του Άιφελ» (1950), «Φόρτσα ντελ ντεστίνο», «Το

ημερολόγιο της καμαριέρας», «Τα φώτα της πόλεως», «Ο κλέφτης των ποδηλάτων», «Ριρίκα», «Ο σωφφέρ του κίτρινου ταξί» (1951), «Νεκρή πολιτεία», «Μικτή ταξιαρχία», «Κιμ», «Ένας Αμερικανός στο Παρίσι», «Καζαμπλάνκα», «Πικρό

ψωμί», «Η ταβέρνα της Νέας Ορλεάνης» (1952), «Κολασμένοι έρωτες» δράμα Μιροσλάβα, «Μοιραίος εραστής» Γκλεν Φ

ορντ, «Μετά την εγκατάλειψι» δραμ.,«Ένα βότσαλο στη λίμνη»

, «Τραγουδώντας στη βροχή», «Ο αετός της Μαδαγασκάρης», «Κόκκινος κουρσάρος»(1953), «Ένας Αμερικανός στο Παρίσι»

μουσικό Τζην Κέλλυ, «Στην καταρμένη κοιλάδα» περιπ.

, «Μέγας Μογγόλος» περιπ. Φερνάντο Λάμας, «Μαγκάλα», «Το ημερολόγιο του καταδίκου», «Φίλησέ με Καίτη»

(1954), «Ραψωδία έρωτος» δράμα Ε. Ταίηλορ, «Σκλάβοι του πόθου», «Το μυστικότων Ίνκα» Ύμα Σουμάκ, «Ξανθή κατάσκοπος» Λάνα Τάρνερ, «Σεβάχ ο θαλασσινός»

(1955), «Προπαντός ψυχραιμία», «Σμήναρχος Τυφών»,

«Μια μέρα στο φρέσκο»,«Δυο φορές την ίδια αγάπη», «Η ζούγκλα του μαυροπίνακος» (1956), «Ποιος θα

πληρώση το μάρμαρο»,«Έρως, φτώχεια και κομπίνες», «Πριγκίπισσα Σίσσυ», «Σκλάβα βασίλισσα», «Το μεγάλο κορόιδο» (1957), «Η αμαρτωλή του ποταμού» Ε.

Μαρτινέλλι, «Οι 4 της νύχτας», «Η συμμορία του κόκκινου κύκλου», «Καμαριέρης για όλες τις δουλειές» (1958), «Ροζ Μαρί, η μεγάλη αμαρτωλή» έγχρ., «Το κατάστρωμα βάφτηκε με αίμα», «Οι θρύλοι της Ανατολής», «Η επιστροφή του

δράκουλα», «Η γκαγκστερίνα με τη μάσκα», «Οι νέοι Ροβινσώνες», «Το κατάστρωμα βάφτηκε με αίμα» (1959), «Κυνηγοί της ηδονής» αισθημ. Ζακ Σαρριέ

«Τα 39 βήματα», «Νέοι, φτωχοί και ερωτευμένοι», «Οι 10 ύποπτοι», «Η γυναίκα με το φλογερό κορμί» (1960), «Ταξίδι χωρίς γυρισμό», «Καίει όταν το πιάνης», «Τα κανόνια του Ναβαρόνε», «Τα φώτα έσβησαν νωρίς» αστυν. Γκλεν Φο

ρντ (1961), «Απολαύστε το κορμί μου», «Οι ορδές των βαρβάρων», «Το έγκλημα του εξπρές 13», «Οι εντιμότατοι κύριοι του κελιού 13», «Ταμ ταμ» περιπ. (1962), «Οικογένεια

Παπαδοπούλου», «Ο μύλος με τις πέτρινες γυναίκες», «Ο πρίγκηψ του ιπποδρόμου», «Ο ωραίος Μπρούμμελ»,

«Τα φώτα της όπερας», «Η πράσινη αράχνη», «Πρίγκιψ και

φτωχός» (1963), «Γη ποτισμένη με ιδρώτα», «Υ-153 υποβρύχιο τρόμος», «Γιατί έγινα προδότης», «Ανατολικά της Εδέμ» και «Χαρούμενα νιάτα» (κύκνειο άσμα, 27.09) (1964).

Λένορμαν

Σινεμά όλων των εποχών στον αριθμό 114 της ομώνυμης οδού, στον Κολωνό, με τηλέφωνα 530317 και 5133489. Λειτούργησε από το 1963 μέχρι το 1986,

κατά κύριο λόγο με b και c movies . Πέρασε και από τις τρεις διαβαθμίσεις των προβολών (παραμένοντας κυρίως στη μεσαία) και διέθετε 700 θέσεις. Το 1976 είχε φτηνό εισιτήριο 26 δρχ., αρκετά κάτω από το μέσον όρο. Τώρα στο οικόπεδο

έχει γίνει πολυκατοικία, στο ισόγειο της οποίας στεγάζονταν τα Γκούντις του Κολωνού  ώσπου να κλείσουν και αυτά. Ποτέ δεν Η ταμπέλα τού σινεμά ήταν μεγάλη και οριζόντια, ίσως μπλε ή κίτρινη. Είχε διάταξη. Η οροφή ήταν ανοιγοκλειόμενη, για να παίζει και καλοκαίρι..

Μπαίνοντας υπήρχε το μπαρ, μια κεντρική είσοδος προς την πλατεία και δυο πλάγιες. Δεν είχε εξώστη.

Ενδεικτικό πρόγραμμα: «Κόκκινος πειρατής», «Πειραταί του κόκκινου ποταμού», «Ο ανηψιός μου ο Μανώλης», «Μπέλα Λόλα» Σαρίτα Μοντιέλ, «Μπεν Χουρ», «Σαμψών και Δαλιδά» (1963), «Η στρατιά των αοράτων του Δρ Μαμπούζε» Λεξ

Μπάρκερ, «55 μέρες στο Πεκίνο», «Πρόσκλησις σε μονομαχία», «Ο κράχτης» ρεαλιστικό Φούντας, «Τζέρρυ Λιούις δάσκαλος για κλάματα», «Τρία κορίτσια απ ́την Αμέρικα», «Ξεφάντωμα στο Μεξικό», «Ένας ζόρικος δεκανέας», «Αναστασία» δράμα Ίνγκριντ Μπέργκμαν (1964), «Κάνε με πρωθυπουργό», «Δόκτωερ Ορλώφ,

δολοφόνος των γυμνών κοριτσιών», «Ιστορίες του κρεβατιού», «Το μεγαλύτερο τσίρκο του κόσμου», «Το ρομάντσο μιας καμαριέρας», «Το λουλούδι του Κασμίρη»

(σικ) (1965), «Ριφιφί στο Παρίσι», «Η αλεπού της ερήμου», «Η πρώτη νίκη», «Το μυστικό τηςμαύρης αράχνης», «7 χρυσοί άνθρωποι», «Το συνδικάτο των 7» (1966), «Σχολή για σωφερίνες», «Αριζόνα κολτ», «Σαπίλα και αριστοκρατία», «Ο κόκκινος στόχος», «Η οργή των Βίκινγκς» έγχρωμον, «Δημήτρη μου, Δημήτρη μου», «Οι γκρίνγκο δεν συγχωρούν» (1967), «Δύο αγχόνες για τον Γκρίνγκο», «Γιούμα θα

πεθάνης», «Μεξικάνε θα πεθάνης», «Τέξας αντίο», «

Η ωραία της ημέρας», «Το πιο λαμπρό αστέρι» (1968), «Φλεγόμενη ζούγκλα», «Ντροπή», «Γκουερίλλο», «Ο

κίτρινος δράκος χτυπά», «Ο εγκέφαλος», «Η ανταρσία του Κέιν», «Διεστραμμένοι»,

«Κατηγορώ το κορμί μου» (1969), «Πρέπει να είσαι χήρα», «Οι 7 υπέροχοι επιτίθενται», «5 γιοι της σκύλας», «Ο παράξενος κόσμος του τσίρκου», «Ωραία μου Κεσμπάν» τουρκ. (1970), «Αυτό που θέλουν οι γυναίκες», «Ο αρχιψεύταρος», «Μαζί σου θέλω να πεθάνω», «Αφαντζάν» τούρκικο, «Είσαι η πριγκίπισσα της καρδιάς μου», «Διακοπές στην Κύπρο μας» (1971), «Ξανασμίξαμε στην ευτυχία», Ο δρόμος της ευτυχίας», «Τι 30...τι ...40... τι 50», «Ερωτική συμφωνία», «Το μονοπάτι της αράχνης» (1972), «Χούλια, η ωραία του Μπέογλου», «Έρωτας δύο διά ένα», «Ανατίναξις», «Πιο γενναίοι κι απ ́ τον Τρινιτά» (1973), «Το ράλλυ του θανάτου»

Πλάτων

Λαϊκός κινηματογράφος σε μέγα κτίριο, εξαρχής χτισμένο για σινεμά όλων των εποχών, αφού άνοιγε από πάνω και πλάι, με διεύθυνση Ναυπλίου 85, Ακαδημία Πλάτωνος και τηλέφωνο 538705. Φυσικά οι εφημερίδες δε χρειαζότανε να γράψουν

πού ήτανε το σινεμά. Πρόβαλλε ταινίες ούτε για μια σωστή δεκαετία, από το καλοκαίρι του 1964 μέχρι τις αρχές του 1973. Σταθερά στη Β ́ προβολή. Είχε 750

θέσεις.. Ήταν μεγάλο σινεμά, σπουδαίο στον καιρό του.

Αργότεραέγινε εργοστάσιο ορθοπεδικών ειδών. Τώρα προσπαθεί ο ιδιοκτήτης να το νοικιάσει, γιατί αλλιώς θ ́ αναγκαστεί να το ρίξει, αφού δεν είναι διατηρητέο.

Ενδεικτικά φιλμ: «Τορπιλάκατος ΡΤ-109» (πρωταρχική τανία, 24 Ιουλίου), «Ήσαν όλοι τους κορόιδα» ελλ. κωμ., «Αυτοί που ξέχασαν το θεό» ελλην. δράμα,, «Ανάμεσα σε δυο αγάπες» ελλ. δραμ. Κακκαβάς, «Σουζάτα» (σικ), «Το κορίτσι της Κυριακής  «Ο καρδινάλιος» Τρ. Τράυτον (1964), «Η εξιλέωσις», «Ανθρώπινες αδυναμίες», «Οι περιπέτειες του κ. Νόρμαν», «Η αστεφάνωτη», «Σαντοκάν ο μέγας»,«Χαμένο

καραβάνι», «Ουρανοκατέβατος», «Το μακρύ χέρι»  (1965),  «Μην αδικήσης ορφανή», «Η διεθνής κατασκοπία εν συναγερμώ», «Λονδίνο στοπ», «Το μυστήριο του γυμνού

μοντέλου»,«Και οι οκτώ ήσαν ήρωες», «Παναγιά μου δυο παιδιά», «Ο τελευταίος των Κομάντσι», «Μην είδατε τον Παναή;», «Το φιλί του βρυκόλακα» (1966), «Η Αικατερίνη της Ρωσίας», «Πειραιάς ώρα 7.30», «Ο Σεβάχ εναντίον των 7

θαλασσινών» περιπ., «Πράκτωρ 117, επιχείρησι

ς Ρίο», «Γυμνά δολώματα για κατασκόπους», «Η επιστροφή του Ρίνγκο», «Ελ Σίσκο», «Οι λεγεωνάριοι εξορμούν»,

«Γυμνή ταξιαρχία»,«Αν μιλούσε ο άνεμος», «Εταιρία θαυμάτων», δράμα,«Τρομοκράτες της Δύσεως» (1967), «Χαμένη ήπειρος», «Καρδιές που ξέρουν ν ́ αγαπού

ν», «Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι», «Τα κανόνια του Ναβαρόνε», «Νέεςπεριπέτειες του Χονδρού και του Λιγνού», «Άδικη κατάρα», «Ναβάχο Τζο», «Ο αχόρταγος» (1968), «Ζητείται τίμιος γαμπρός», «Ντιάμπολικ», «Η επιστροφή του

Μπούφαλο Μπιλ», «Πυρετός στο αίμα»,«Μεταξύ αγάπης και πολέμου», «Για ποιον χτυπά η κουδούνα», «Οι 7 πύλες της κολάσεως», «Μεγάλη επανάστασις», «Η λεωφόρος του μίσους» (1969), «Ο προφήτης πρέπει να πεθάνη»,

«Το ξεκίνημα της πρωτάρας», «Η εγκατάλειψις», «Ο δολοφόνος με την κόκκινη τζάγκουαρ», «Κόρντοβα»,

«Η Αλίκη στο Ναυτικό», «Ο άνθρωπος από το Κρεμλίνο», «Ένας άφραγκος Ωνάσης», «Νιμπελούγκεν», «Ο πολύτεκνος» (1970), «Αγάπη μου για σένα τραγουδώ», «Εφοπλιστής με το ζόρι», «Για την καρδιά της ωραίας», «Ο μόδιστρος

της Ελένης», «Ευτυχώς τρελάθηκα», «Ο Μανωλιός ξαναχτυπά», «Οι αετοί του Τέξας»,«Ο τρελλοπενηντάρης», «Επιχείρησις υπό τον βυθόν»(1971), «Ο σατανικός

Δρ Φάιμπς», «Δαίμονες του πολέμου», «Τρόμος από τα βάθη του ωκεανού», «Γαλάζια νερά, λευκός θάνατος», «Ιστορία αγάπης», «Με φόβονκαι πάθος» (1972),«Ο εγκέφαλος», «Τζέρρυ Λιούις και η φαμίλια του» και Νέον έργον (1973)

 

 

Άξελ

Βραχύβιος θερινός κινηματογράφος του Κολωνού (όπως άλλωστε τον έδιναν και οι εφημερίδες), με διεύθυνση Λένορμαν 136 και Καμβουνίων, που ως σινεμά

λειτούργησε δυο μόνο χρόνια (1945-1946), αλλά είχε ξεκινήσει νωρίτερα ως βαριετέ.Η σχετική διαφήμιση ,πριν λήξει η κατοχή, μάς προσανατολίζει

σχετικά:

ΑΞΕΛ

Πανηγυρική έναρξις σήμερον 7 μ.μ.

Μέγα συγκρότημα ΒΑΡΙΕΤΕ

Καλλιτεχνική διεύθυνσις ΜΑΝΕΛΗ

Ορχήστρα ΡΙΤΣΙΑΔΗ ⴀΒΕΛΛΑ

Σύμπραξις ΗΡΩΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ

Τραγούδι ΜΑΝΙΑ ΜΥΡΟΓΙΑΝΝΗ

Χορευτής Χορογράφος ΜΑΓΚΛΕΡ

Έτσι ξεκινάει 10 Ιουνίου 1944, προς το τέλος της κατοχής, ως ανοιχτό νυχτερινό κέντρο

Στη συνέχεια δεν λειτουργεί δηλώνει «μουσική σκηνή»

στο πρόγραμμα τής οποίας περιλαμβάνονται «χορός –τραγούδια –ατραξιόν».

Οι εφημερίδες, έτσι κι αλλιώς, στην αρχή το έχουν στα βαριετέ.

Λειτουργεί για δυο χρόνια ως σινεμά, κλείνει το φθινόπωρο του 1946 και ανοίγει το Μάη του 1947 ως «Κολωνός» Διατηρείται έτσι μέχρι το 1964, οπότε μετατρέπεται σε ομώνυμο θέατρο. . Άρα έχουμε: βαριετέ «Άξελ» (1944) → σινεμά «Άξελ» (1945 -1946)→ σινεμά                     <<Κολωνός>> (1947 –1964)→ θέατρο «Κολωνός» (1965) → κατεδάφιση και πολυκατοικία.

Ενδεικτικές ταινίες: «Δεν είμαι δολοφόνος», «Επανάστασις Γκάρτσια», «Ο αλήτης», «Είναι ραντεβού», «Προχωρεί ο λαός», «Το δρομάκι του παραδείσου», «Σκιές που

περνούν», «Ο δρόμος των αϊτών» (1945), «Ο κλέφτης της Βαγδάτης»,«Απόκληρος τηςζωής»

, «Πρόσωπα λησμονημένα», «Υιός της ζούγκλας», Αδελφοί

Μάρξ.

Βιβλ. Από το βιβλίο του Δ. Φύσσα <<Τα Σινεμά της Αθήνας>>

 

 

 

 

 

Μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας εάν έχετε κάποια ερώτηση σχετικά με τα προϊόντα μας ή για προσωπική εξυπηρέτηση.

Θα μας βρείτε στην διεύθυνση: ΤΘ 79124 , Π.ΦΑΛΗΡΟ.